“ အေမ သား မိန္းမ ယူေတာ႕မယ္ သားကို မိန္းမ ေပးစားပါ” “ ဟဲ႕ နင္ ကေလးပဲရွိေသးတာ ဘာလို႕ယူမွာတုန္း”
“ ငင္ အေမ သားအသက္ မနက္ဖန္ သန္ဘက္ခါပဲ သံုးဆယ္ ေတာင္ၿပည္႕ေတာ႕မယ္ေလ အခုထိ လူၾကီး မၿဖစ္ေသးဘူးလား” “ ေအး နင္က ငါ႕မ်က္စိ ထဲမွာေတာ႕ ကေလးပဲ” “ တိန္”
သို႕ႏွင္႕ ေမြးသဖခင္ ဆီ ေၿခဦးလွည္႔ရသည္။ “ အေဖ သား မိန္းမ ယူေတာ႕မယ္ သားကို မိန္းမ ေပးစားပါ” “ ေအး ယူေလကြာ” “ ဟာ အေဖ တကယ္ေၿပာတာလား ေဟးေဟး” “ ေအး ဒါနဲ႕ မင္း မီးေခ်ာင္းခ်ဳပ္ တပ္တာ ၿဖဳတ္တာ လုပ္တတ္ၿပီလား”
“ ငင္ အိမ္မွာ ခ်ဳပ္ မေကာင္းေတာ႕လို႕လား” “ မဟုတ္ဘူးေလ ငါေမးတာ ေၿဖစမ္းပါ လုပ္တတ္ၿပီလားလို႕” “ စမ္းတ၀ါး၀ါးပဲ အေဖ လုပ္ၾကည္႕ရမွာပဲ” “ ဒါဆို မင္းဘာလုပ္တတ္လဲ ေၿပာစမ္း” “ ကြ်န္ေတာ္လား ပိုက္ဆံရွာတတ္ၿပီေလ “ “ ေအး ဟုတ္ၿပီကြာ ေနာက္ေရာ” “ အဲ အီး ကားေမာင္းတတ္တယ္”
“ ၿပီးေတာ႕ေရာ” ေခါင္းေၿခာက္ေအာင္ စဥ္းစားလိုက္သည္။ ငါ ဘာေတြ လုပ္တတ္ေသးလဲ။ ထိုစဥ္ အေဖက တူႏွင္႕ သံတစ္ေခ်ာင္းယူလာကာ “ ေရာ႕ကြာ ဒီသံကို ဟိုနံရံမွာ ရိုက္ၾကည္႕စမ္း” အာ ဒီေလာက္လြယ္တာကို ခိုင္းရတယ္။ ဘာမ်ားလဲလို႕။ သို႕ႏွင္႕ တူ ႏွင္႕ သံကို ယူကာ အုတ္နံရံ တြင္ရိုက္လိုက္သည္။
သံသာေကြးေကာက္သြားသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ထုေနတာက ေခ်ာ္ၿပီး လက္မ ကို သြားထိေသးၿပန္သည္။ အီး ထင္သေလာက္မလြယ္ပါလား။ “ ေအး အဲ႕ဒါပဲကြ ဒါ အုတ္ရိုက္သံ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေတာင္ မင္းမခြဲတတ္ေသးဘူး အိမ္ေထာင္ၿပဳၿပီဆို မင္းက တစ္အိမ္လံုးမွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီး မင္းမရိုက္လို႕ ဘယ္သူရိုက္မွာလဲ”
“ မိန္းမ ရိုက္တတ္တယ္ထင္တယ္ ေနအံုး ကြ်န္ေတာ္ ဖုန္းဆက္ေမးၾကည္႕အံုးမယ္” “ ခြီးးးးး သံရိုက္တာေတာင္ မိန္းမ အားကိုးေနရေသးရင္ေတာ႕ မိန္းမ မယူပါနဲ႕အံုးကြာ ေစာပါေသး တယ္” “ တိန္” သို႕ႏွင္႕ သံုးရက္ေလာက္ သံရိုက္က်င္႕လိုက္တာ အေတာ္ကြ်မ္းက်င္ သြားေလသည္။
“ အေဖ သား သံရိုက္တတ္ၿပီ မိန္းမ ယူေတာ႕မယ္” “ ေအး ယူေလကြာ ေနအံုး မင္း ဖ်ဴ႕စ္ၿပတ္ရင္ေရာ လဲ တတ္လား” “ အာ အေဖကလဲ မီးသမား ေခၚခိုင္းမွာေပါ႔” “ ညေရး ညတာ က်ရင္ ေခၚခိုင္းလို႕ အဆင္ေၿပမလားကြ ၿပီးေတာ႕ ၀ါယာၾကိဳးေတြေရာ သြယ္တတ္ၿပီလား” “ အဟင္႕ လုပ္တတ္ေသးဘူး” “ ေအး ဒါဆို ေစာပါေသးတယ္ကြာ မယူပါနဲ႕အံုး” “ ဂ်ာ” သို႕ႏွင္႕ သံုးရက္ခန္႕ အေဖ႕ဆီ ၀ါယာၾကိဳးသြယ္တန္း ပံုေတြသင္ၾကားၿပီး သကာလ ေအာင္ၿမင္ေၾကာင္း လက္မွတ္ရသြားေလေတာ႕သည္။
“ အေဖ သား ဖ်ဴ႕စ္ လဲတတ္ၿပီ ၀ါယာၾကိဳးလဲ သြယ္တတ္ၿပီ သားကို မိန္းမ ေပးစားပါေတာ႕” “ ေအး ယူေလကြာ” “ ငင္ လာၿပန္ၿပီ ဒီစကားၾကီး ဘာေတြ ထပ္လုပ္ခိုင္းအံုးမလို႕လဲငင္”
“ ေရပိုက္ေခါင္း လဲတတ္ၿပီလား အင္တန္နာ ေထာင္တတ္ၿပီလား Safeguard ဆင္တတ္ၿပီလား Skynet ဆင္တတ္ၿပီလား အ၀တ္တန္းရိုက္တတ္ၿပီလား မီးေခ်ာင္းလဲတတ္ၿပီလား ဘထၳရီအိုး အက္ဆစ္လဲတတ္ၿပီလား အင္ဗာတာ ဆင္တတ္ၿပီလား ေရတိုင္ကီဖာတတ္ၿပီလား လားလား လားလားလား ေရတစ္ခြက္ေပးကြာ ေမာထွာ”
“ အဟင္႕ အေဖ အဲ႕ဒါေတြက အားလံုးတတ္ဖို႕လိုလို႕လားငင္” “ ေအး မလိုခ်င္လဲ မလိုဘူးေပါ႔ကြာ ဒါေပမယ္႕ မင္းကို အရာရာ အားကိုးၿပီး လိုက္ေနမယ္႕မင္းရဲ႕ မိန္းမ စိတ္ထဲမွာ အိမ္မွာတစ္ခုခုၿဖစ္ ငါ႕ေယာက်္ားရွိတယ္ ဆိုတဲ႕ အားကိုးခ်င္တဲ႕စိတ္ ေပၚလာေအာင္ေတာ႕ ဒါေတြ လုပ္တတ္ဖို႕လိုလိမ္႕မယ္ ငါ႕သား ပိုက္ဆံရွာတတ္တိုင္း ငါအားကိုးခ်င္စရာ ေယာက်္ား ၿဖစ္ၿပီလို႕ ဘယ္ေတာ႕မွ မေတြးမိေလနဲ႕
တစ္ခါတစ္ေလ ဒီလို အေသးအဖြဲေလးေတြက မိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ယံုၾကည္ကိုးစား ၿခင္းကို ခံရတတ္တယ္ ငါ႕သား” “ ဟြတ္” တကယ္ေတာ႕ သူ႕အေဖသည္ သူမလုပ္ဖူးတာေတြကို ခိုင္းေနၿခင္းမဟုတ္။အကုန္သူလုပ္တတ္သည္။
သူၿဖတ္သန္းခဲ႕ရေသာ အိမ္ေထာင္ အေတြ႕အၾကံဳႏွင္႕ ယွဥ္ထိုးကာ ေၿပာၿပေနၿခင္းပင္။ တကယ္ေတာ႕ အေဖ ေတြဆိုတာ တကယ္႕ ဆရာၾကီးေတြပါပဲ။
ကို ပြ
ေခါင္းစဥ္ေလးကို မေတြ႔မိလို႔ က်ြန္ေတာ္ဘဲ တပ္လိုက္ပါတယ္......
Myawady News မွ ကူးယူေဖၚၿပသည္......
No comments:
Post a Comment