တစ္ခါက... ရြာစဥ္လွည့္ျပီး ၾကက္သား လိုက္ေရာင္းတ့ဲ မအိမ္သစ္ ဆိုတ့ဲ ၾကက္သည္ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ရိွတယ္။
တစ္ရက္... ၾကက္ လည္ေရာင္းေနတုန္း အိမ္ တစ္အိမ္က လူ တစ္ေယာက္ထြက္လာျပီး ေခၚဝယ္တယ္။ သူ႔ၾကက္သား ဗန္းေလး ခ်ခါ ရိွေသး အဲဒီ လူက ေမးတယ္... ... " ညည္း ဒီၾကက္ေတြ ဘယ္ က ဝယ္တုန္း" "ဒီလိုပဲ ရြာေပါင္းစံုက ဝယ္တာပါ"
အဲဒီ လူက ၾကက္တစ္ေကာင္ ကုိ ကိုင္ၾကည့္ျပီး... ... "ဒါ ဘယ္ရြာက ၾကက္လဲ" "မမွတ္မိ ဘူးရွင့္" "ဒါဆို ငါေျပာျပမယ္..." ... ဆိုျပီး ၾကက္ဖင္ ထဲ လက္ညိဳး နဲ႔ ထိုးၾကည့္ သတ့ဲ။ ျပီးေတာ့ ေျပာတယ္.... ... "ဒါ ေညာင္ပင္သာ ရြာက"
တစ္ခါ ေနာက္ၾကက္ တစ္ေကာင္ ကုိ ကိုင္ၾကည့္ျပီး ေမးျပန္တယ္... ... "ဒါ ဘယ္ရြာက လဲ" "မသိေတာ့ဘူး ရွင့္" "ဒါဆို ငါေျပာျပမယ္..." ... ဆိုျပီး ၾကက္ဖင္ ထဲ လက္ညိဳး နဲ႔ ထိုးၾကည့္ျပန္တယ္။ ျပီးေတာ့ ေျပာတယ္.... ... "ဒါ ရြာသာေအး က"
အဲ... ေနာက္တစ္ေကာင္ ကုိ ကိုင္ၾကည့္ျပီး ေမးျပန္ေရာ... ... "ဒါ ဘယ္ရြာ ကလဲ" "မေျပာတတ္ ဘူးရွင့္" "ဒါဆို ငါေျပာျပမယ္..." ... ဆိုျပီး ၾကက္ဖင္ထဲ လက္ညိဳး နဲ႔ ထိုးၾကည့္တယ္။ ျပီးေတာ့ ေျပာတယ္.... ... "ဒါ ဇရပ္ကြင္း ရြာက"
အဲလိုနဲ႔ တစ္ေကာင္ျပီး တစ္ေကာင္ ေမးလိုက္ သူ႔ဟာ သူေျဖလိုက္ လုပ္ေနတာ ၾကက္ေတြ ကုန္ေရာ။ အဲဒီမွာ... သူက ဆက္ေမးတယ္.... .... "ညည္း နာမည္က ဘယ္လိုေခၚလဲ" "မအိမ္သစ္ပါ"
"ညည္းကေရာ ဘယ္ရြာ ကလဲ" "ရႊမ္... မမွတ္မိ ... မိ... ။ အဲ... အဲ... တဲစု က တဲစု က အဟီး တြားမယ္ေနာ္" ကေလးမ ချမာ သူ ႔ၾကက္ဗန္းေလးေကာက္ရြက္ျပီး ကသုတ္ကရက္ နဲ႔ ထြက္ေျပး ပါေလေရာတ့ဲ...
ကုိင္း... ပံုျပင္ေလး ကေတာ့ ဒါပါ ဘဲကြယ္.... ဒါနဲ႔... ေကာင္မေလး က ဘာလို႔ ထြက္ေျပးတာလဲ ငင္?
သန္၄ကုိ - Feeling confused
https://www.facebook.com/thanlayk
From...လူဗိုလ္ဟူသည္
No comments:
Post a Comment