Monday, February 2, 2015

ခ်စ္ျခင္း ရဲ႕အနံ႔ အသက္




တိုက္ခန္း ရဲ႕ပထမထပ္ မွာ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးေနပါတယ္။ သူတို႔ ရဲ႕ေန႔စဥ္ ဘဝ က စည္းကမ္း တက်ပါပဲ။ မနက္ ဆိုရင္ က်န္းမာေရး အတြက္ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တယ္၊ ညေန ဆိုရင္ ပန္းၿခံသြား လမ္းေလွ်ာက္ေလ့ ႐ွိတယ္။ ဘဝ ကို ႐ိုး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္း သူတို႔ျဖတ္ေက်ာ္ၾကတယ္။ 

တိုက္ခန္း က လမ္းဖက္ကို မ်က္ႏွာမူ ထားေတာ့ သူတို ႔က ဝရံတာ တံခါး ကို အၿမဲ ဖြင့္ထားၿပီး အဲဒီမွာ ထိုင္ ရင္း စာအုပ္ ဖတ္တယ္၊ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္တယ္၊ ဒါမွ မဟုတ္ လမ္းသြား လမ္းလာေတြ ကို ၾကည့္ပါတယ္။
သူတို႔ ရဲ႕တိုက္ခန္း ထဲကေန ဟင္းနံ႔ေတြ ေမႊးေမႊးႀကိဳင္ႀကိဳင္ ပ်ံ႕လႊင့္ လာၿပီ ဆိုရင္ ဒါဟာ သူတို႔ ရဲ႕သား အိမ္ျပန္ လာၿပီ ဆိုတာကို ကၽြန္မ သိလိုက္တယ္။ 

သူတို႔ ရဲ႕သား က ေက်ာင္းၿပီး တာနဲ႔ တျခားၿမိဳ႕ မွာ အလုပ္ သြားလုပ္ေနတာျဖစ္ၿပီး အိမ္ျပန္ ခဲပါတယ္။ ၾကာၾကာေနလို႔ တစ္ခါ သားျပန္ လာၿပီ ဆိုရင္ သူတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ အလုပ္ မ်ားေတာ့ တာပဲ။



 ေန႔တိုင္း ေစ်းေျပးလိုက္ ခ်က္ျပဳတ္လိုက္ နဲ႔ အေကာင္းဆံုး အရသာ အ႐ွိဆံုး အစားအစာေတြ ကို သား အတြက္ပဲ သူတို႔ျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့တယ္။

 အဲဒီလို အခ်ိန္မ်ဳိး ဆိုရင္ တိုက္ခန္း ထဲကေန ေမႊးႀကိဳင္တဲ့ အနံ႔ေတြ လႊင့္ထြက္ လာတတ္ ပါတယ္။ သူတို႔ တိုက္ ခန္းေ႐ွ႕ျဖတ္ရင္ ကၽြန္မ က “ဒီကေန႔ ကေတာ့ ငါးဟင္း ထင္ပါရဲ႕.. အေဝး ကေနေတာင္ အနံ႔ ရတယ္”လို႔ သူ တို႔ ကို စေနာက္တတ္တယ္။ အဲဒီ အခါ က်ရင္ အိမ္႐ွင္မ က “ဟုတ္တယ္.. လာစား ပါဦးလား.. ငါးေတြက လတ္ လတ္ဆတ္ဆတ္ ပဲ”လို႔ ဆိုတယ္။ 

ရက္သိပ္ မၾကာခင္ သားျပန္ သြားေတာ့ တိုက္ခန္း ထဲကေန ေမႊးႀကိဳင္တဲ့ ဟင္းနံ႔ ကို မရ တတ္ေတာ့ဘူး။ တိုက္ခန္း က နဂို အတိုင္း တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ သြားျပန္ပါတယ္။ အရင္ လိုပဲ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦး က ႐ုိး႐ွင္း တဲ့ေန႔ရက္ ကို ေအးေဆး တည္ၿငိမ္ျဖတ္ေက်ာ္ၾကျပန္ပါတယ္။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ က အနံ႔အသက္ ႐ွိပါတယ္။ ဟင္းေကာင္း ထမင္းေကာင္းေတြ ေနရာ အႏွံ႔ စားႏိုင္ေပမယ့္ မိဘ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ေကၽြး တဲ့ ထမင္းဟင္း က သာၿပီး အရသာ ႐ွိပါတယ္။

ကၽြန္မ ရဲ႕မိတ္ေဆြ တစ္ဦးက ေဆးလိပ္ မႀကိဳက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႐ြာက ေနအိမ္ ဆီျပန္တဲ့ အခါ ေစ်းေပါ တဲ့ေဆးေပါ့လိပ္နံ႔ ကို ရတိုင္း ဖခင္ျဖစ္သူ ကို သတိရမိတယ္ လို႔ ဆိုတယ္။

သူ ငယ္ငယ္တုန္း က အိမ္မွာ စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္း ခဲ့တယ္။ သူေက်ာင္းေနရဖို႔ ကိုပဲ ဦးစားေပးေတာ့ အိမ္ အတြက္ အသံုးစရိတ္ ကို ေခၽြတာ ခဲ့ၾကတယ္။ သူေက်ာင္း လချပန္ ယူတိုင္း မိဘႏွစ္ပါးေခါင္းခဲ ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကို ပညာပဲ သင္ယူေစခဲ့တယ္။ မီးေရာင္ မွိန္မွိန္ေအာက္ မွာ ဖခင္ က ေဆးေပါ့လိပ္ ကိုဖြာ႐ႈိက္ ရင္း သက္ျပင္းေတြ အထပ္ထပ္ ခ်ခဲ့တယ္။

“အေဖ.. ေဆးလိပ္ေတြ သိပ္ မေသာက္ ပါနဲ႔လား.. က်န္းမာေရး ထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ အိမ္မွာ ဒီေလာက္ က်ပ္ တည္းေနတာ ကၽြန္ေတာ္ေက်ာင္း မေနေတာ့ဘူး”လို႔ သူေျပာတိုင္း ဖခင္က “ေဆးလိပ္ေသာက္တာ က သား ကို ျခင္ေမာင္းေပးဖို႔ပါ။

ဒီ အတြက္ ပူပင္ေသာက မေရာက္ ပါနဲ႔။ စာကို ပဲ ေကာင္းေကာင္း သင္ယူပါ။ ဘဝ ဆိုတာ ဒီလိုပါပဲ … ျဖတ္ေက်ာ္ လို႔ မရတဲ့ အခက္အခဲ ဆိုတာ မ႐ွိပါဘူး”
ဖခင္ က ဘဝ ကို ေပါ့ေပါ့ ပါးပါးပံုေဖာ္ ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ေခါင္းအံုး က မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ႐ဲြစိုခဲ့ ပါတယ္။

ခက္ခဲ တဲ့ေန႔ရက္ေတြ ကို ဖခင္ က သူ ႔ပခံုးနဲ႔ ႀကံ့ႀကံ့ခံ ထမ္းခဲ့ ပါတယ္။ ဆင္းရဲ ဒုကၡနဲ ႔ရင္ဆိုင္ ရေပမယ့္ လည္း တစ္ခ်က္ မွ မညည္းတြား ခဲ့ဘူး။ ဘဝအေမာ ကို ေဆးလိပ္ေသာက္တာနဲ႔ ပဲ ေျဖေဖ်ာက္ခဲ့တယ္။ ဖခင္ ရဲ႕ကိုယ္ေပၚ မွာ ေဆးလိပ္ နံ႔ျပင္းျပင္းေတြ သာ စဲြက်န္ရစ္ခဲ့တယ္။ 

အေဝးကေနေတာင္ အဲဒီ အနံ႔ ကို ရတတ္တယ္။ ေဆးလိပ္နံ႔ ကို သူ မႏွစ္သက္ေပမယ့္ ဖခင္ ကြယ္လြန္ၿပီးခ်ိန္ က်မွ အဲဒီ အနံ႔အသက္ က သူ႔ ရင္ဘတ္ နက္နက္ တစ္ေနရာ မွာ ႐ွိေနခဲ့တယ္ ဆိုတာကို သူ တအံ့တၾသ သိ လိုက္ ရတယ္။

တစ္ခါ က ခရီးေဝး သြားဖို႔ ကၽြန္မ ရထား စီးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မ ရဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မွာ အသက္ႀကီးႀကီး ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦး ထိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ က ပလတ္စတစ္ အထုပ္တစ္ထုပ္ ကို မလႊတ္တမ္း တင္းတင္းေပြ႔ ထားပါတယ္။ 

သူတို႔ရဲ႕မသကာၤတဲ့ အျပဳအမူ ကို ရထား ရဲ က သတိထားမိ သြားလို႔ အထုပ္ ကိုျဖည္ခိုင္း ခဲ့ပါတယ္။ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦး လံုး က အထုပ္ေပး မျဖည္ခဲ့ လို႔ ရဲ က ပို သံသယဝင္ၿပီး အတင္းျဖည္ခိုင္းေတာ့ မွ အထုပ္ ထဲ ကေန ခ်ဥ္စူးစူး အနံ႔ တစ္မ်ဳိး ထြက္လာခဲ့ ပါတယ္။ 

တကယ္ေတာ့ အထုပ္ ထဲမွာ ထည့္ထား တာက မုန္ညင္းခ်ဥ္ေတြ ပါ။ သူတို႔ က ၿမိဳ႕တက္ၿပီး သားဆီ အလည္ အပတ္ သြားတာပါ။ သားက အိမ္က လုပ္တဲ့ မုန္ညင္းခ်ဥ္ ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ လို႔ သား အတြက္ ယူသြားေပး တာျဖစ္ပါတယ္။ 

အနံ႔ ထြက္မွာ စိုးလို႔ သူတို႔ က အထပ္ထပ္ ထုပ္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ထား တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ မွာ အဲဒီ ခရီးလမ္း က ႐ူခင္းေတြ ကို ကၽြန္မ မမွတ္ မိေတာ့ေပမယ့္ မုန္ညင္းခ်ဥ္ ထုပ္ ကို တင္းတင္းေပြ႔ဖက္ ထားတဲ့ သူတို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံကိုေတာ့ ကၽြန္မ အမွတ္ရေနခဲ့ ပါတယ္။ 

အဲဒီ ခ်ဥ္စူးစူး အနံ႔ မွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အနံ႔ အသက္ေတြ ပါေနခဲ့လို ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ဘဝ ကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ရင္းၿပီး ခံစားၾကည့္ ရင္ ေနရာတိုင္း မွာ ခ်စ္ျခင္း ရဲ႕အနံ႔အသက္ ကို ႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိ ခံစား မိႏိုင္ ပါတယ္။ အဲဒီ အနံ႔အသက္ က ႏွစ္လ ရာသီေတြ ထဲမွာ လႊင့္ျပန္႔ေမႊးႀကိဳင္ေန ၿပီး ေအးစက္ ညိဳမိႈင္း တဲ့ လူ႔ဘဝ ကို ေႏြးေထြး ထံုသင္းေစပါတယ္။


မူရင္းေရးသားသူ– Dài lián huá
မူရင္းလင့္ — http://www.85nian.net/qinggan/8384.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန(Jan. 18. 2015)
From...  http://www.searchmyanmar.com/link/frame/cid/46753


No comments:

Post a Comment