လ၇ိပ္ခ်ိဳ: သုဘ လုလင္ ႏွင့္ ျပႆ နာ (၁၄) ခ်က္ ... အပိုင္း (၁၆)

Friday, March 13, 2015

သုဘ လုလင္ ႏွင့္ ျပႆ နာ (၁၄) ခ်က္ ... အပိုင္း (၁၆)

၁၂ ။ အမ်ိဳးျမတ္သူ ျဖစ္ရျခင္း
**********************

ကိေလသာမာရ္ အေပါင္းကို ေအာင္ျမင္ေတာ္ မူၿပီးသည္ ၏ အ ျဖစ္ေၾကာင့္ ရာဂစေသာကိေလသာ ျမဴ အညစ္ အေၾကး အေပါင္းမွ ကင္း စင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ သည္ သုဘလုလင္ အား.......

"ဒါကာေတာ္ သုဘလုလင္ ေနာက္တစ္မ်ိဳးေသာ္ ကား ဤေလာက ၌ အခ်ိဳ႕ေသာ အမ်ိဳး သမီး သည္ေသာ္ လည္းေကာင္း အမ်ိဳးသားသည္ ေသာ္လည္းေကာင္း မခက္ထန္ မတင္းမာေသာ စိတ္ထား ရိွသည္ ျဖစ္၏။
အလြန္ေမာက္မာေသာ မာန္မာန တရား ထင္႐ွား မရိွသည္ျဖစ္၏။

ရိွခိုး သင့္ ရိွခိုး ထိုက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္ ကို ရိွခိုး၏။ ခရီးဦးႀကိဳ ဆိုသင့္ ႀကိဳဆို ထိုက္ ေသာပုဂိၢလ္ ကို ခရီးဦး ႀကိဳဆို ၏။ ေနရာေပးသင့္ေပးထိုက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္ အားေနရာကို ေပး၏။ လမ္းဖယ္ေပးသင့္ေပးထိုက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္အား လမ္းကို ဖယ္ ေပး၏။ ။

႐ိုေသ သင့္ ႐ိုေသ ထိုက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္ ကို အ႐ိုအေသျပဳ၏။ ေလးစားသင့္ေလးစား ထိုက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္ ကိုေလးစား၏။ ျမတ္ႏိုးသင့္ ျမတ္ႏိုး ထိုက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္ ကို ျမတ္ႏိုး ၏။ ပူေဇာ္သင့္ ပူေဇာ္ ထိုက္ေသာ ပုဂိၢဳလ္ ကိုပူေဇာ္ ၏။

ထို ကဲ့သို႔ မာန္မာန မႀကီးေသာ ပုဂိၢဳလ္ သည္ ဤသို႔ျပည့္စုံေနေသာ (ဝါ)ျဖည့္က်င့္ ထားေသာ ဤသို႔ေကာင္း စြာေဆာက္တည္ ထားအပ္ေသာ ထို ကုသိုလ္ ကံေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာ ၏ ပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ စုတိျပတ္ေႂကြေသ လြန္သည္မွ ေနာက္ကာလ ၌ ေကာင္းမႈျပဳသူ သုစ႐ိုက္သမား တို႔ရဲ႕ လားေရာက္ရာ
ျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္နတ္ေလာက သို႔ ပဋိသေႏၶ အားျဖင့္ကပ္ေရာက္ တည္ေနရေပသည္။

ဒကာေတာ္ သုဘလုလင္ ကိုယ္ခႏၶာ ၏ ပ်က္စိး ျခင္းေၾကာင့္ စုတိျပတ္ေႂကြေသလြန္ သည္မွေနာက္ကာလ ၌ေကာင္းမႈ ႈျပဳသူ သုစ႐ိုက္သမား တို႔ရဲ႕လားေရာက္ရာျဖစ္ေသာ နတ္ျပည္ေလာက သို႔ အကယ္၍ မကပ္ေရာက္ ခဲ့ရသည္ျဖစ္ျငားအံ့ ၊

လူ႔ျပည္ လူ႔ေလာက သို႔ အကယ္၍ ဆိုက္ေရာက္ ခဲ့သည္ျဖစ္ျငားအံ့ ၊ အၾကင္ အၾကင္ ဘုံဘဝ၌ အၾကင္ အၾကင္ လူ႔ေလာက ၌ အၾကင္အၾကင္ အမ်ိဳးအႏြယ္ ၌ ပဋိသေႏ ၶအားျဖင့္ တဖန္ျဖစ္ေပၚလာရ၏ ။ ထိုထို အမ်ိဳးအႏြယ္ ၌ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမ်ိဳးအႏြယ္ ရိွေသာ ပုဂိၢဳလ္ သည္ ျဖစ္ရေပ၏။ "ဟု ေဟာေတာ္မူ အပ္ခဲ့ ပါသည္။

စ႑ာလီ အမယ္အို
*****************
ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ သည္ နံနက္မိုးေသာက္စ အခ်ိန္တြင္ မဟာ ဂ႐ုဏာေတာ္ သမာပတ္ ကို ဝင္စားေတာ္ မူ၍ ေလာကကို ၾကည့္႐ႈေတာ္မူ ေသာအခါ စ႑ာလီ အမယ္အို သည္ ယေန႔ပင္ေသ ၍ ငရဲသို႔ က်ေရာက္
ရမည္ကိုျမင္ေတာ္မူပါသည္။ ကယ္တင္ ခ်ီးေျမာက္ျခင္း ငွါ ရရိွႏိုင္ ပါသ လား ဟု ၾကည့္ေတာ္ မူရာ ကယ္တင္ ၍ ရႏိုင္ေသးသည္ကိုျမင္ေတာ္မူပါ သည္။

သူေတာင္းစား တစ္ဦးျဖစ္ေသာ စ႑ာလီ အမယ္အို သည္ ထမင္းေတာင္း ရန္ ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕ သို႔ဝင္ေရာက္ ခ်ိန္ ကို သိလ်က္ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ သည္ ဆြမ္းခံႂကြေတာ္ မူလာပါသည္။ ထို အမယ္အို အ နား သို႔ေရာက္ေသာ အခါ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ သည္ ဆက္မႂကြဘဲ ရပ္ ေတာ္မူပါသည္။

ၿမတ္စြာဘုရား အလိုေတာ္ ကို သိေတာ္ မူေသာ အ႐ွင္ မဟာေမာဂၢလႅာန္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး သည္ ထို အမယ္အိုအား"
ဒကာမႀကီး........ရေသ့ ဟူသမ်ွ တို႔တြင္ အျမတ္ဆုံးျဖစ္ေတာ္ မူေသာ ေဂါတ မႏြယ္ဖြား ႐ွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား သည္ အသင္ စ႑ာလီ အမယ္အို ကိုေစာင္႔ ေ႐ွာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္ မူလိုသည့္ အတြက္ မတ္တပ္ရပ္
ကာ တည္ေနေတာ္ မူပါေပ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား ၏ ေျခေတာ္ အစုံ ၾကာ ပဒုံ ကို လ်င္ျမန္ စြာ ဦးတိုက္လိုက္စမ္းပါ။

သင္ စ႑ာလီ အမယ္အို လူ႔ဘဝတြင္ က်န္ရိွေသာ အခ်ိန္ကာလ တိုေတာင္း လွပါသည္ ဟု" မိန္႔ၾကားေတာ္ မူပါသည္။

ထို တိုက္တြန္းခ်က္ ကို ၾကားရ သျဖင့္ ထို အမယ္အိုတြင္ မာန္ မာနလည္း မရိွေသာေၾကာင့္ တုန္တုန္ ရီရီႏွင့္ ေတာင္ေဝွ႔ေလး ကို ခ်၍ ဦးတိုက္ကာ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ ဆက္ႂကြသြားေတာ္ မူသည္ အထိ လက္
အုပ္ခ်ီမိုး လ်က္ ရပ္ေန ပါသည္။

ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ ၏ မ်က္ကြယ္ သို႔ေရာက္ေသာ အခါ စ႑ာလီ အမယ္အို သည္ ႏြားေဝွ႔ ခံရ၍ေသဆုံးကာ နတ္ျပည္သို႔ေရာက္ ရိွသြားပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္ သံဃာေတာ္တ႔ို္ ကို လမ္းဖယ္ေပး ျခင္း လက္အုပ္ခ်ီ မိုးျခင္းသည္ ေသးငယ္ေသာ ကံ ျဖစ္သည္ဟု မထင္ ၾကပါႏွင့္ ။ နတ္ျပည္ေရာက္ေၾကာင္းေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ ထူး ျဖစ္ပါသည္။