ေန အဖြဲ.အစည္း (solar system)

“ ေနအဖြဲ႕အစည္း ” ဆိုသည္မွာ နကၡတေဗဒအေခၚအေဝၚျဖစ္ၿပီး ေနအပါအဝင္ ျဂိဳဟ္မ်ား၊ ၿဂိဳဟ္ရံလမ်ား၊ အဲ ရစ္ (ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား) မ်ား ႏွင့္ အျခားေသာေရႊ႕လ်ားေနသည့္ အရာဝတၱဳမ်ား ၏ အစု အေဝးႀကီးကို ေခၚဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ုတို႔ေနထိုင္ရာ ကမၻာေျမႀကီး အပါအဝင္ ေန အဖြဲ႕အစည္း အတြင္း ရွိ အားလုံးေသာ ၿဂိဳဟ္ မ်ားသည္ ေနကို ဗဟိုျပဳ၍ ဘဲဥပုံ လမ္းေၾကာင္း အတိုင္းလွည့္ပတ္သြားလာလ်က္ရွိသည္။

အရြယ္အစားႀကီးမားသည့္ ၿဂိဳဟ္ မ်ားကို လူတို႔  ၏ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္း မွုျဖင့္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို ႔ရွာေဖြရာတြင္ နကၡတာရာၾကည့္ မွန္ေျပာင္းတီထြင္နိုင္မွုသည္ အေရးပါသည့္ သိပၸံဆိုင္ရာ တီထြင္မွုတစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ 

ထိုသို႔ အရြယ္အစားႀကီးမားသည့္ ၿဂိဳဟ္မ်ားကို ထပ္မံေတြ႕ရွာေဖြေတြ႕ရွိျခင္း မရွိေတာ့သည့္တိုင္ ေန အဖြဲ႕အစည္း အတြင္းတြင္ အျခားေသာေသးငယ္သည့္ အရာဝတၱဳမ်ားအား ႏွစ္စဥ္ႏွင့္ အမၽွ ရွာေဖြေတြ႕ရွိလ်က္ပင္ရွိပါသည္။ ထိုသို႔ေသာေတြ႕ရွိမွုမ်ား အနက္ သက္ဆိုင္ရာ ၿဂိဳဟ္မ်ား၏ ၿဂိဳဟ္ရံ လမ်ားလည္း အပါအဝင္ျဖစ္ေပသည္။ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ေတြ႕ရွိရသည့္ ၿဂိဳဟ္ရံလ မွာ အေရအတြက္ အားျဖင့္ ၁၆၆ စင္း ထိပင္ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။

ၿဂိဳဟ္ တို႔၏ အစီအစဥ္

ေန အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ရွိ ၿဂိဳဟ္မ်ားႏွင့္ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား မ်ားကို ေန မွ အကြာအေဝးကို လိုက္၍ ေရတြက္လၽွင္....................

(1) ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္
(2) ေသာၾကာၿဂိဳဟ္
(3) ကမၻာၿဂိဳဟ္
(4) အဂၤါၿဂိဳဟ္ 
စီးရက္စ္ 
အက္စတာေရာ့ဒ္ၿဂိဳဟ္သိမ္ အစုအေဝး
(5) ၾကာသပေတးၿဂိဳဟ္
(6) စေနၿဂိဳဟ္
(7) ယူေရးနပ္စ္ၿဂိဳဟ္
(8) နက္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္
ပလူတို
အဲရစ္ (ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား)
ကြီးပါးၿဂိဳဟ္သိမ္ အစုအေဝး
Oort Cloud
ၾကယ္တံခြန္ မ်ား

ဖြဲ႕စည္းပုံ

ေန အဖြဲ႕အစည္း၏ အဓိက က်သည့္ အစိတ္အပိုင္း မ်ားကို အပိုင္း ႏွစ္ပိုင္းခြဲျခား သတ္မွတ္ၾကသည္။ ေနႏွင့္ နီးေသာ လမ္းေၾကာင္းမ်ားတြင္ လွည့္ပတ္ေနသည့္ ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္ ၊ေသာၾကာၿဂိဳဟ္ ၊ကမၻာၿဂိဳဟ္ ႏွင့္ အဂၤါၿဂိဳဟ္ တို႔ကို အတြင္းပိုင္းၿဂိဳဟ္မ်ား ဟု ေခၚဆို သတ္မွတ္သည္။ ထိုၿဂိဳဟ္ မ်ား၏ မ်က္ႏွာျပင္ မ်ားမွာ က်စ္လစ္သည့္ ေက်ာက္သားမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားၾကသည္။

အဂၤါၿဂိဳဟ္ႏွင့္ ၾကာသာပေတးၿဂိဳဟ္ အၾကားတြင္ အက္စတာေရာ့ဒ္ၿဂိဳဟ္သိမ္ အစုအေဝး က လွည့္ပတ္လ်က္ရွိသည္။ ၾကာသာပေတးၿဂိဳဟ္၊ စေနၿဂိဳဟ္၊ ယူေရးနတ္စ္ၿဂိဳဟ္ ႏွင့္ နပ္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္တို႔မွာ အျပင္ပိုင္းၿဂိဳဟ္ မ်ားျဖစ္ သည္။ ထိုၿဂိဳဟ္မ်ားသည္ အရြယ္အစား အားျဖင့္ ကမၻာထက္ႀကီးမားကာ ေန အဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အႀကီးဆုံးၿဂိဳဟ္မ်ားလည္းျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အဆိုပါၿဂိဳဟ္ တို႔၏ မ်က္ႏွာျပင္မ်ားသည္ ဓါတ္ေငြ႕မ်ားျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းလ်က္ရွိသည္။

ထိုၿဂိဳဟ္မ်ား၏ ေနာက္ဖက္တြင္ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊားမ်ား၊ ဥကၠာပ်ံမ်ား ၊ၾကယ္တံခြန္မ်ား အေျမာက္အမ်ားပါဝင္သည့္ ကြီးပါးၿဂိဳဟ္သိမ္ အစုအေဝး တည္ရွိသည္။ ထို အုပ္စုအတြင္းတြင္ ပလူတို၊ အီရစ္(စ္) စသည္တို႔ပါဝင္သည္။ ထို အစုအေဝး၏ အျပင္ဖက္တြင္ ပိုမိုႀကီးမားေသာ ၊ျမင္ေတြ႕နိုင္ရန္ ခက္ခဲေသာ အစုအေဝးႀကီးျဖစ္သည့္ Oort cloud တည္ရွိသည္။


ပလူတို အား ၿဂိဳဟ္ အျဖစ္မွ ေလ်ာ့ခ်ျခင္း

ပလူတိုၿဂိဳဟ္ အား ၁၉၃၀ ခုႏွစ္တြင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀ဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ နကၡတေဗဒ ပညာရွင္မ်ားက ၿဂိဳဟ္ စာရင္းမွ ပယ္ထုတ္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ အေၾကာင္းမွာ အရြယ္အစားေသးငယ္လြန္းျခင္း ႏွင့္ ၄င္းႏွင့္ အနီးဆုံးတြင္ တည္ရွိသည့္ နံပါတ္ (၈) ခုေျမာက္ နပ္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္ ႏွင့္ လွည့္ပတ္ သြားလာသည့္ လမ္းေၾကာင္း အေနအထားျခင္း မတူညီလွေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ပလူတိုသည္ စီးရပ္စ္ ႏွင့္ အီ ရစ္(စ္) တို႔ကဲ့သို႔ေသာ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား တစ္ခု အျဖစ္သာ စာရင္းဝင္ေတာ့သည္။



ၿဂိဳဟ္မ်ားအား ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္း

ယူေရးနပ္စ္ ၿဂိဳဟ္ကို လူတို႔ ရွာေဖြမေတြ႕ရွိေသးမွီ၊ ေရွးက်သည့္ အခ်ိန္မ်ား ကတည္းကပင္ လူတို႔သည္ ေနအဖြဲ႕အစည္းအတြင္း ရွိ အခ်ိဳ႕ေသာ ထင္ရွားသည့္ အရာဝတၱဳ  တို႔ကို သိရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ေန၊ လ၊ ဗုဒၶဟူးၿဂိဳဟ္ ၊ေသာၾကာၿဂိဳဟ္၊ အဂၤါၿဂိဳဟ္ ၊ၾကာသာပေတးၿဂိဳဟ္ ႏွင့္ စေနၿဂိဳဟ္တို႔မွာ အေစာပိုင္းေရွးဦးေခတ္ နကၡတေဗဒဆိုင္ရာ မွတ္တမ္း မွတ္ရာမ်ားတြင္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ေပသည္။

သို႔ေသာ္ လႊဲမွားေနသည့္ အခ်က္မွာ ေန ဗဟိုျပဳအေနအထားအစား ကမၻာ ဗဟိုျပဳအေနအထားကိုသာ လက္ခံေတြးဆခဲ့ျခင္းႏွင့္ ေသာၾကာၿဂိဳဟ္ကို ၾကယ္ အျဖစ္ အမွတ္မွားခဲ့ျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။

ေနာက္ပိုင္းေခတ္ မ်ား၏ ရွာေဖြေတြ႕ရွိေသာၿဂိဳဟ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ရွိသည့္ ခုႏွစ္မ်ားမွာ-

ယူေရးနပ္စ္ၿဂိဳဟ္- ၁၇၉၁ခုႏွစ္
ဆဲရပ္စ္ (ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား)-၁၈၀၁ခုႏွစ္၊သို႔ေသာ္ ၂၀ဝ၆တြင္ ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား အျဖစ္ သတ္မွတ္
နပ္ပကၽြန္းၿဂိဳဟ္-၁၈၄၆ခုႏွစ္
ပလူတိုၿဂိဳဟ္-၁၉၃၀ခုႏွစ္
အီးရစ္(စ္) (ၿဂိဳဟ္သိမ္ၿဂိဳဟ္မႊား)-၂၀ဝ၅ ခုႏွစ္ တို႔ျဖစ္ၾကသည္။ 

ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း)

http://goldenfuture999.blogspot.my/